odwoływać się – odwołać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwracać się do kogoś lub czegoś jako instancji rozstrzygającej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odwołać się do Sądu Najwyższego. Odwołać się do prezydenta. Odwoływać się do narodu. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odwoływać — → odwołać … Słownik języka polskiego
odwołać — dk I, odwołaćam, odwołaćasz, odwołaćają, odwołaćaj, odwołaćał, odwołaćany odwoływać ndk VIIIa, odwołaćłuję, odwołaćłujesz, odwołaćłuj, odwołaćywał, odwołaćywany 1. «skłonić kogoś do odejścia skądś, wywołać z towarzystwa, wziąć na bok, przywołać… … Słownik języka polskiego
apelować — ndk IV, apelowaćluję, apelowaćlujesz, apelowaćluj, apelowaćował, apelowaćowany 1. «zwracać się z odezwą, z apelem do kogoś; odwoływać się» Apelować do kogoś o wyrozumiałość. Apelować do czyjejś dobroci, lojalności. Apelować do społeczeństwa. 2.… … Słownik języka polskiego
rewokować — ndk a. dk IV, rewokowaćkuję, rewokowaćkujesz, rewokowaćkuj, rewokowaćował, rewokowaćowany 1. «odwoływać, odwołać z urzędu» Rewokować ambasadora. Rewokować biskupa. 2. przestarz. «cofać, odwoływać, unieważniać, ogłosić coś jako fałszywe, niebyłe»… … Słownik języka polskiego
anulować — ndk a. dk IV, anulowaćluję, anulowaćlujesz, anulowaćluj, anulowaćował, anulowaćowany «uznawać, uznać coś za nieważne; unieważniać, odwoływać, kasować, znosić» Anulować akt, decyzję, dług, umowę, zarządzenie. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
cofać — ndk I, cofaćam, cofaćasz, cofaćają, cofaćaj, cofaćał, cofaćany cofnąć dk Va, cofaćnę, cofaćniesz, cofaćnij, cofaćnął, cofaćnęła, cofaćnęli, cofaćnięty, cofaćnąwszy 1. «powodować ruch kogoś, czegoś ku tyłowi; posuwać, pociągać wstecz; zawracać»… … Słownik języka polskiego
decyzja — ż I, DCMs. decyzjazji; lm D. decyzjazji (decyzjazyj) «postanowienie, rozstrzygnięcie; uchwała» Nagła, natychmiastowa, nieodwołalna, ostateczna, pochopna, stanowcza, szybka decyzja. Decyzja matki, sądu, władz, zwierzchnika. Cofnąć, odsunąć, odwlec … Słownik języka polskiego
dementować — ndk IV, dementowaćtuję, dementowaćtujesz, dementowaćtuj, dementowaćował, dementowaćowany «ujawniać niezgodność szerzonych wiadomości z prawdą; oficjalnie prostować, odwoływać, zaprzeczać» Dementować fałszywe wieści, krążące opinie, pogłoski.… … Słownik języka polskiego
potwarz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y «świadome zarzucanie komuś złych czynów przez niego nie popełnionych; fałszywe oskarżenie, oszczerstwo, kalumnia» Niegodna, haniebna potwarz. Rzucać na kogoś potwarze. Odwoływać potwarz … Słownik języka polskiego
